- นโยบายหายนะเพื่อจัดการไวรัสโควิด-19 ของประธานาธิบดีสี จิ้นผิง ของจีนและพวกพ้องของเขา สร้างความผิดหวังให้กับประชากรในเมืองทั้งหมด เนื่องจากเมืองต่างๆ ต่างตกอยู่ในภาวะล็อกดาวน์ที่เลวร้าย
- การล็อกดาวน์อย่างเข้มงวดทำให้การส่งมอบปุ๋ยก่อนฤดูปลูกสำคัญล่าช้าออกไป และการไม่มีหน้าต่างให้ปลูกอาจส่งผลกระทบต่อผลผลิตทางการเกษตรในระยะหลัง
ขณะที่ การรุกรานยูเครนของรัสเซียจะเป็นปัจจัยสนับสนุนที่ชัดเจนต่ออัตราเงินเฟ้อที่สูงอยู่แล้วทั่วโลก แต่แรงกดดันด้านราคาอีกแหล่งหนึ่งอาจมาจากที่ใดที่หนึ่งซึ่งนักลงทุนบางส่วนให้ความสนใจ นั่นคือจีน
นโยบายหายนะเพื่อจัดการไวรัสโควิด-19 ของประธานาธิบดีสี จิ้นผิง ของจีนและพวกพ้องของเขา สร้างความผิดหวังให้กับประชากรในเมืองทั้งหมด เนื่องจากเมืองต่างๆ ต่างตกอยู่ในภาวะล็อกดาวน์ที่เลวร้าย แถมตอนนี้ การล็อกดาวน์แบบเดียวกันนี้กำลังแพร่กระจายไปยังชนบทที่มีการปลูกอาหาร
การล็อกดาวน์จากโควิด-19 ทำให้การขาดแคลนปุ๋ยและเมล็ดพืชอย่างร้ายแรง เกิดจากการที่รัสเซียบุกยูเครน ขัดขวางความสามารถของแรงงานในการทำงานบนที่ดิน และอาจปล่อยให้พื้นที่เกษตรกรรมของจีนรกร้างว่างเปล่า เนื่องจากพลาดฤดูปลูกในฤดูใบไม้ผลิที่สำคัญ
ทั้งนี้ เหลือเวลาอีก 3 สัปดาห์ก่อนที่เกษตรกรในจี๋หลินจะเริ่มทำการเพาะปลูก ข้อมูลอย่างเป็นทางการของจีนระบุว่าเกษตรกรประมาณ 1 ใน 3 ไม่มีปุ๋ยเพียงพอ
ทว่ายังมีสัญญาณบางอย่างที่บ่งบอกว่าปักกิ่งเตรียมที่จะย้อนกลับนโยบายเกี่ยวกับนโยบายปลอดโควิด เนื่องจากรัฐบาลเทศบาลต่างล้มทับกันและกันเพื่อแสดงให้เห็นว่าพวกเขาภักดีต่อสาเหตุของประธานาธิบดีสีเพียงใด ในการแข่งขันที่จุดต่ำสุด
การล็อกดาวน์อย่างเข้มงวดทำให้การส่งมอบปุ๋ยก่อนฤดูปลูกสำคัญล่าช้าออกไป และการไม่มีหน้าต่างให้ปลูกอาจส่งผลกระทบต่อผลผลิตทางการเกษตรในระยะหลัง
นอกจากนี้ โรงงานปุ๋ยในจีนยังประสบปัญหา โดยโรงงานหลายแห่งประสบปัญหาในการขนส่งสินค้าถึงลูกค้าและการจัดหาวัตถุดิบ โดยเมืองต่างๆ หลายแห่งปฏิเสธที่จะให้รถบรรทุกจากภูมิภาคอื่นเข้ามา ทำให้เกิดห่วงโซ่อุปทานที่สำคัญต่อการเกษตร
ตามข้อมูลอย่างเป็นทางการของจีน เกษตรกรมากถึง 1 ใน 3 ในจังหวัดทางตะวันออกเฉียงเหนือของจี๋หลิน เหลียวหนิง และเฮยหลงเจียง มีปัจจัยการผลิตทางการเกษตรไม่เพียงพอหลังจากที่ทางการปิดหมู่บ้านเพื่อปัดเป่าโรคระบาด
เมื่อรวมกันแล้ว จี๋หลิน เหลียวหนิง และเฮยหลงเจียง รวมกันเป็น 1 ใน 5 ของการผลิตธัญพืชของจีน และการลดลงของพืชผลที่ต้องปลูกในฤดูใบไม้ผลิ เช่น ข้าวและข้าวโพด อาจบ่อนทำลายเป้าหมายที่ยาวนานหลายทศวรรษของปักกิ่งอย่างมากในการบรรลุความพอเพียงในวัตถุดิบหลัก อาหาร บังคับให้เพิ่มการนำเข้าและเพิ่มอัตราเงินเฟ้อราคาอาหารโลก
